کنترل همه چیز ممکن نیست.

اگر بدانیم همه چیز تحت کنترل ماست، چه چیزی برای نگرانی وجود دارد؟

تلاش برای کنترل همه چیز، معمولا به عنوان راهی برای مدیریت اضطراب آغاز می‌شود. ما تلاش می‌کنیم به جای تمرکز بر مدیریت اضطراب، محیط اطراف خود را کنترل کنیم.

تمایل به رفع همه مشکلات نیز می‌تواند نوع پیچیده‌ای از تصور خودمان به صورت ابرقهرمان باشد. شاید ما به این باور اشتباه اعتقاد داریم که اگر به اندازه کافی تلاش کنیم، همه چیز به همان شیوه‌ای که می‌خواهیم پیش می‌رود.

مثلا به جای محول کردن یک کار به همکارمان یا اعتماد به همسرمان برای اجرای یک توصیه، اغلب تصمیم می‌گیریم خودمان آن کار را انجام دهیم تا مطمئن شویم که کار “درست انجام می‌شود”؛ چرا که به توانایی‌ دیگران اعتماد نداریم.